19 september 1966 werd één van de droevigste dagen van Meer Vreugde.
Het overlijden van Emmanuel Seynaeve beroerde de gemoederen, van niet alleen Meer Vreugde maar ook tal van andere verenigingen waren in diepe rouw. Emmanuel Seynaeve was vijfentwintig jaar lang de onbetwiste leider en bezieler van Meer Vreugde. Hij bekommerde zich niet alleen om de opvoeringen maar vooral om de mensen die ze brachten.
Hij was lid of voorzitter van tal van culturele en vrijetijdsverenigingen. Oostrozebeke treurde om deze dorpsfiguur. Meer Vreugde had het moeilijk in die periode maar wilde zijn voorbeeld verder volgen in de toekomst. Opgeven was geen optie.